Shit ik zat vast!

Hoe vaak pas jij je aan, aan jouw omgeving? Aan de mensen om je heen?

We doen het onbewust vaker dan we denken, we houden ons in, zeggen ja terwijl we een nee voelen en doen dingen voor anderen omdat het zo hoort.

Wees maar lief jij.

Vermoeiend is dat.

Want zodra je steeds iets doet wat je hart liever niet wilt doen, of zodra je jezelf steeds inhoudt en kleiner maakt om de ander maar niet te kwetsen dan lever je steeds een beetje meer levensvreugde in.

Steeds meer vlammetjes van jouw vuur gaan verloren aan ''het gewenst gedrag''

Maar wat wil jij?

Hoe vaak sta jij echt stil bij wat jij graag wilt?

Maar dan ook echt wilt!

In mijn E-Book krijg je tools aangereikt die jou ondersteunen om meer bij jezelf thuis te zijn, om meer vanuit je hart te leven.

Ik zat vast in mijn huwelijk

Uit angst om hem te kwetsen bleef ik veel langer in mijn huwelijk zitten dan dat mijn hart me ingaf.

Maar was het wel de angst om hem te kwetsen? Of was het angst voor mijn eigen pijn, de pijn die ik dan zou voelen in mezelf?

Of was het misschien de angst voor het grote onbekende en bleef ik veilig in de wereld hangen die ik kende?

Ik wist namelijk niet wat me te wachten stond als ik de sprong zou maken.

Het gevoel om in een diep zwart gat te vallen was heel angstig.

Het gevoel mijn veilige haven te verlaten bracht me vreugde en tegelijkertijd angst.

Schuldgevoel, falen, schaamte, woede, verdriet en angst kwamen er bij kijken. Ik faalde als moeder zijnde en dit was absoluut niet wat ik gewenst had voor onze zoon.