Godzijdank was zij er voor mij!

Heel lang heb ik me doodgeschaamd om het feit dat ik therapie nodig heb gehad in mijn leven.

Ik kon het allemaal zelf wel en wilde niet zwak gevonden worden, de angst om me afgewezen te voelen was groot!

De eis die ik aan mezelf stelde was dat ik sterk en stoer moest zijn, mijn ‘mannetje’ moest staan.

Ik was werkzaam in de beveiliging, een aardig mannenwereldje kun je wel zeggen. Enerzijds voelde ik mij thuis tussen de mannen want mijn ‘’stoere chick imago’’ kon daar heerlijk gedijen en anderzijds voelde ik geen ruimte meer voor mijn vrouwelijke en sensitieve energie.

Ik moest me groothouden want emoties waren not done!.

Ik moest hard en direct zijn, niet zeuren maar doorgaan en net als de mannelijke collega’s om mij heen hard werken en een grote mond hebben.

Dat was het beeld wat ik had gecreëerd van de mannen om mij heen, dit was mijn perceptie geworden.

Je kunt je natuurlijk voorstellen dat het een onhoudbare situatie was voor me, ik leefde naar mijn imago en niet naar mijn hart. Ik kreeg steeds meer last van de ‘bijwerkingen’ van dat ego gecreëerde zelfbeeld.

De angst riep me steeds meer halt toe en uiteindelijk moest ik aan mijn eigen oordeel geloven en me ziekmelden.

Het ging niet meer, ik had te veel van mezelf gevraagd.

Ik had hulp nodig want ik was er zo klaar mee om niet mezelf te kunnen zijn in deze wereld en te leven volgens allerlei normen en regels.

Maar ik vond mezelf een stommeling, een zwak iemand die het niet voor elkaar kreeg om te leven zoals het hoort.

Ik had toch aardig veel op een rijtje, (dacht ik) was getrouwd, we hadden samen een prachtige en gezonde zoon, hadden een leuk huis gekocht en konden twee keer per jaar op vakantie. Dit was het leven waarin ik dacht dat ik gelukkig zou worden maar niets bleek minder waar.

De emmer was vol, ik zocht hulp

Al snel was ik aan de beurt en daar was ze; Cristine.

Ik herinner me nog goed wat ze de eerste keer tegen me zei: Jolien… hoelang het ook duurt, wat er ook voor nodig is, we gaan samen kijken naar jouw proces en daarbij gaan we kleine stapjes zetten.

We gaan kijken naar jouw autonomie, naar waar jij je goed bij voelt en ik loop heel de weg met je mee!

Halleluja, er ging een golf van rust door me heen.

Ik mocht in mijn eigen tempo mijn eigen proces doorlopen en het was het grootste cadeau wat ik heb mogen ontvangen.

Ik voelde mij eindelijk gezien in mijn pijn en angsten en mocht gaan zakken van mijn hoofd naar mijn buik en hart.

Ik kan niet in woorden uitdrukken wat dat proces en wat de kracht en energie van Cristine met me hebben gedaan, wat ik wel met je kan delen is dat het mijn leven voorgoed heeft veranderd en ik mega dankbaar ben voor de persoon die ik ben, die er altijd al is geweest.

Uiteindelijk weet ik dat het niet nodig is om je te schamen op momenten dat je het even niet meer weet, dat we elkaar nodig hebben om inzichten te verkrijgen over onszelf, dat we het zeker zelf mogen doen maar het niet alleen hoeven doen.

Ik ben reuzeblij dat er zoveel coaches, psychologen, en therapeuten zijn omdat er een grote behoefte is aan ondersteuning, zeker nu!

Dus lieve jij...... Kies iemand die past bij jou, iemand waarbij jij voelt dat het klopt

Je hoeft je niet te schamen, integendeel: het maakt je leven een stuk rijker.

In mijn werk als coach ben ik succesvol omdat ik op de donkere plekken ben geweest in mezelf, mijn schuwkanten steeds meer omarm en mijn shit heb gevoeld, doorleeft en liefdevol heb aangekeken en nog steeds doe.

Ik kan iemand anders namelijk niet ondersteunen